سوال :مواقف و ایستگاههاى قیامت چند تا و چه چیزهایى است، فلسفه وجودى آ نها چیست؟ و چقدر در آ نها انسان معطل مىشود؟
------------------------------------------
پاسخ :پس از اینکه همه بندگان - به استثناى مخلَصین و شیعیان واقعى - در صحنه قیامت حاضر مىشوند، ایستگاههایى را باید طى کنند تا به مقصد و مقصود نهایى خود برسند. به حسب روایات - که هماهنگ با Jیات قرJن است - صحنه محشر و قیامت پنجاه موقف و ایستگاه دارد که نخستین Jنها به پاخاستن از قبر و حضور در صحنه محشر است. قرJن مىفرماید:
(تَعْرُجُ الْمَلائِکَةُ وَ الرُّوحُ إِلَیْهِ فِى یَوْمٍ کانَ مِقْدارُهُ خَمْسِینَ أَلْفَ سَنَةٍ)؛ «فرشتگان و روح [در روز قیامت] به سوى او عروج مىکنند، در روزى که مقدارش پنجاه هزار سال است».معارج (70)، Jیه 4.
امام صادق(ع) با استناد به این آ یه مىفرماید: «فَحَاسِبُوا أَنْفُسَکُمْ قَبْلَ أَنْ تُحَاسَبُوا عَلَیْهَا فَإِنَّ لِلْقِیَامَةِ خَمْسِینَ مَوْقِفاً کُلُّ مَوْقِفٍ مِقْدَارُهُ أَلْفُ سَنَةٍ»؛ «پیش از اینکه [در دادگاه عدل الهى] حساب شما را محاسبه کنند، از خود [در دنیا ]حساب بکشید؛ زیرا قیامت داراى پنجاه ایستگاه است که هر ایستگاه هزار سال به طول مىانجامد».کافى، ج 8، ص 143.
ابن مسعود مىگوید: ما نزد أمیر المؤمنین(ع) نشسته بودیم که فرمود: «إن فى القیامة لخمسین موقفاً کل موقف ألف سنة فأول موقف خرج من قبره»؛ «در قیامت پنجاه موقف و ایستگاه است که هر ایستگاه هزار سال به طول مىانجامد و نخستین ایستگاه هم بیرون آ مدن از قبر است».بحار الانوار، ج 7، ص 111.
هدف از وجود این ایستگاهها، پاک شدن انسان و پیدا کردن آ مادگى ملاقات با خداى سبحان است؛ زیرا قیامت یعنى بازگشت هر چیز - با همه وجود - به مبدأ خود است«انا لله و انا الیه راجعون» بقره: 245 و همچنین ر.ک: نجم: 42؛ انشقاق: 6؛ مائدة: 18؛...و تنها کسى مىتواند به بارگاه الهى بار یابد که با تمام وجود خود، تنها او را بخواهد و خدایى شود. این ایستگاهها نیز براى پاک شدن انسانها است. اما انسانهایى که از پیش، در دنیا خود را پاکیزه نمودهاند، توقفى بس کوتاه دارند و به اندک زمانى به محضر حق راه مىیابند.این مطلب مضمون حدیثى از پیامبر اکرم(ص) است که به ایشان عرض شد که قیامت چه روز طولانىاى است. فرمودند: قسم به کسى که جان محمد(ص) به دست اوست، Jن روز براى مؤمن کوتاهتر از نماز واجبى است که او در دنیا اقامه مىکند». تفسیر المیزان، ج: 20 ص: 13؛ بحث روایى ذیل Jیه 4 سوره مبارکه معارج؛ روشن است که این گروه مومنانى هستند که به مقام مخلَصین نرسیدهاند.
نکته دیگر اینکه ماندن در این توقفگاهها و طول آ ن، بستگى تام به فرد دارد. بر حسب بعضى از روایات، سران شرک - که هیچ امیدى به اصلاح آنها نیست و حساب Jنان روشن است - در این مواقف نمىایستند و به سوى دوزخ برده مىشوند.بحار الانوار، ج 7، ص 250 و 260.همچنین دیدیم که شیعیان واقعى نیز در این توقفگاهها، درنگ ندارند و مستقیماً به بهشت مىروند.