اوصاف بدنى

کتاب: سیره معصومان، ج 5، ص 264

نویسنده: سید محسن امین

ترجمه: على حجتى کرمانى

در سنن ابوداوود آمده است که او در اخلاق به پیامبر همانند است ولى در صفات جسمى و بدنى به پیامبر شباهت ندارد. اما نعمانى در غیبت از امیرمؤمنان (ع) روایت کرده است که فرمود : او (مهدى) در خلق و در خلق شبیه پیامبر شماست. بر گونه راستش خالى است که گویى ستاره فروزانى است... در روایت دیگر آمده است که گویى چهره‏اش ستاره درخشانى است و در گونه راستش خال سیاهى است. در روایتى دیگر آمده است: دندانهاى پیشینش با یکدیگر فاصله دارند و موى دو طرف پیشانى او رفته است. و از امیرمؤمنان (ع) درباره ویژگى‏هاى ظاهرى آن حضرت روایت شده است که فرمود: او جوان و میانه بالاست خوشرو و خوش موى است و مردى است بلند پیشانى، درخشندگى چهره‏اش بر سیاهى موهاى صورت و سرش غلبه دارد. دو طرف موهایش رفته است. بینى عقابى و شکمى بزرگ دارد. بر ران راستش خال است و میان دندانهاى پیشینش فاصله وجود دارد.

از امام باقر (ع) روایت شده است که فرمود: او شخصى است سرخ و سفید با چشمانى گود و فرو رفته و ابروانى برجسته و پرپشت و شانه‏اى پهن و بر سرش حزاز ⁽¹⁾ و بر چهره‏اش نشانه‏اى است.

در اسعاف الراغبین نوشته صبان مصرى آمده است که مهدى جوانى است سیه چشم و کشیده ابرو و خمیده بینى (بینى عقابى) با ریشى انبوه و پرپشت که بر گونه و دست راستش خال دارد. در فصول المهمة نیز گفته شده است که رنگ چهره آن حضرت بین گندمى و سپیدى است. بعدا خواهد آمد که چون آن حضرت ظهور کند سالخورده اما جوان چهره است به طورى که بیننده گمان مى‏کند وى چهل سال یا کمتر از آن دارد.

پى‏نوشت:

1 ـ حزاز پوسته‏اى است که از سر فرو مى‏ریزد، شوره. (مؤلف) .